Osteopatia.
Twórcą medycyny osteopatycznej był amerykański lekarz Andrew Taylor Still, który 1892 r. w Kirksville, Missouri założył pierwszą na świecie szkołę osteopatii – American School of Osteopathy. Doktor Still dojrzał związek pomiędzy strukturą ciała a jego funkcją, co pozwoliło mu spojrzeć w inny sposób na ciało i jego struktury anatomiczne. Dr Still przykładał ogromną wagę do dogłębnego poznania anatomii oraz biomechaniki ciała. Uważał, że człowiek stanowi jedność umysłu, ciała (materii) i ruchu. Ruch, charakteryzujący organizmy żywe, jest kluczowy w diagnostyce osteopatycznej – zdrowa tkanka zawsze posiada pewną fizjologiczną ruchomość. Osteopata w badaniu osteopatycznym sprawdza, gdzie w ciele brakuje naturalnej ruchomości, a w trakcie terapii osteopatycznej tę ruchomość przywraca.
Osteopatia opiera się na podstawowych dziedzinach nauki, przede wszystkim na anatomii oraz fizjologii człowieka. Jednocześnie zakłada, że na harmonijne funkcjonowanie organizmu składają się dobrostan ciała i umysłu. Poza tym, każdy organizm dąży do zdrowia. Czasami proces ten ulega zaburzeniu w wyniku pojawienia się napięć w strukturach ciała, tzw dysfunkcji osteopatycznych. W życiu codziennym na ciało działa szereg czynników mogących powodować dysfunkcje osteopatyczne. Są to np.: statyczne przeciążenia podczas długotrwałego utrzymywania złej pozycji ciała, mikro urazy przy aktywności fizycznej, zła dieta czy stres. Kiedy organizm nie radzi sobie z dysfunkcjami, może pojawić się ból lub zaburzenia funkcjonowania w obrębie poszczególnych układów organizmu. Zabiegi osteopatii mają na celu wspomóc naturalne zdolności organizmu do samoleczenia i samoregulacji.
Osteopatia może stanowić terapię uzupełniającą głównego leczenia medycznego, ale często jest też główną terapią. W wielu przypadkach jest alternatywą dla leczenia operacyjnego i farmakologicznego. Wskazania do osteopatii są bardzo szerokie – poza eliminacją bólu przynosi ona poprawę jakości życia u pacjentów z rozmaitymi chorobami. Wskazaniami do leczenia osteopatycznego są między innymi:
- bóle kręgosłupa, w tym stany ostre
- zmiany zwyrodnieniowe
- dyskopatia o różnym nasileniu
- bóle i zawroty głowy
- migreny
- bóle twarzoczaszki
- drętwienia kończyn
- szum w uszach
- bóle i choroby stawów
- napięcia i bóle mięśni i powięzi
- choroby internistyczne
- choroby układu oddechowego
- nawracające zapalenia i bóle
- zastoje naczyniowe i limfatyczne
- choroby dziecięce
- schorzenia układu pokarmowego (refluks, zgaga, zaburzenia żołądkowe, zespół jelita drażliwego, zaparcia, biegunki, wzdęcia)
- choroby reumatyczne i układowe
- przewlekłe zmęczenie
- urazy
- stany przed- i pooperacyjne
- zaburzenia snu
Osteopatia – przeciwwskazania
Osteopatia jest bezpieczną i bezbólową terapią, ale – jak każda metoda – ma swoje ograniczenia. Nasi osteopaci rozpoczynają od dokładnego badania, aby stwierdzić, czy pacjent kwalifikuje się do terapii osteopatycznej, czy też powinien być skierowany do innego specjalisty bądź na diagnostykę.
Wiele chorób, które wydają się naszym pacjentom przeciwwskazaniem do leczenia, nimi nie są. Leczymy pacjentów z nowotworami, w stanach ostrych, po urazach, z osteoporozą oraz w trakcie ciąży. W przypadku wielu chorób – jak choćby cukrzyca czy choroby internistyczne – jesteśmy w stanie pomóc pacjentom i poprawić ich komfort życia.
